De toekomst na het kapitalisme

Je hebt de grap vast wel gehoord. “Het is makkelijker om je het einde van de wereld voor te stellen dan het einde van het kapitalisme.” We kunnen erom lachen, maar een gebrek aan verbeeldingskracht is gevaarlijk. We kunnen geen toekomst creëren als we ons niet kunnen voorstellen hoe die eruit zou zien. Die toekomstbeelden zijn belangrijk, ook voor organisaties, inclusief deze toekomstbeelden “na het kapitalisme”.

De grap weerspiegelt meer dan alleen een gebrek aan verbeelding in onze drukke, snelle, prestatiegerichte wereld (“Stop met dromen!”). Het duidt ook op een gevoel van machteloosheid. Er is niet veel dat je kunt veranderen aan de opwarming van de aarde of het systeem waarin we leven. Money makes the world go round – je kent het liedje wel. Je moet de rekeningen betalen, je bedrijf heeft meer rendement nodig en je klanten zoeken naar betere deals – je hebt het te druk om na te denken over mogelijke toekomst(en).

De nieuwskoppen herhalen de boodschap: miljardairs voegen zich bij de machthebbers om de toekomst(en) naar hun hand te zetten. We zuchten en nestelen ons op de bank, streamen wat series om ’s avonds aan de realiteit te ontsnappen.

Maar dit is cruciaal: we moeten onze toekomst niet uitbesteden aan de topfiguren in de huidige status quo. Het is ook onze toekomst! Welke toekomst zou onze kinderen en volgende generaties helpen om te gedijen? Laten we onze verbeelding gebruiken, een dialoog op gang brengen en laten we de toekomst democratiseren.

Andy Hines, universitair hoofddocent en coördinator van het Foresight-programma aan de Universiteit van Houston, schreef het boek Imagining After Capitalism met mogelijke toekomstbeelden – gebaseerd op grondig onderzoek.

We hebben toekomstbeelden nodig

Hines schrijft “dat de afgelopen vijf jaar werden gekenmerkt door een hoge mate van angst, onzekerheid en pessimisme over de toekomst. Lepore heeft het over het meestal dystopische beeld van de toekomst vol onderwerping, hulpeloosheid en hopeloosheid; een naargeestige eenentwintigste eeuw. Tegenwerking, onwetendheid, angst en pessimisme zijn nauwelijks ideale omstandigheden voor transformatieve verandering!”

Maar: “Het goede nieuws is dat er wel degelijk levensvatbare toekomstbeelden zijn voor het leven na het kapitalisme. Het slechte nieuws is dat het op zijn minst de komende jaren een lange, zware rit zal worden, en een “goede” toekomst is geenszins gegarandeerd. Het slechtste nieuws is dat we geen andere keuze hebben dan alternatieven te ontwikkelen omdat het kapitalisme in de problemen zit.”

Toekomstbeelden verbinden de toekomst met het heden. Ze bieden een stimulans voor verandering en dienen als leidraad voor beslissingen en acties om die verandering te bereiken. Naast de dystopische beelden die gemakkelijk opduiken (ons brein houdt van een goede kick!) dacht Hines na over de relatieve schaarste aan (positieve) alternatieven, wat hem deed denken aan Polak’s (1973) Image of the Future-boek, dat de afwezigheid van positieve richtinggevende toekomstbeelden betreurde. Hines ging dus aan de slag met zijn team en presenteerde dit boek met drie potentiële richtinggevende “transformerende” beelden van de toekomst na het kapitalisme.

Waarom na het kapitalisme?

Trouwens, als je denkt dat een “status van de wereld na het kapitalisme” niet relevant is voor jouw organisatie, dan heb je het mis. Toekomstgerichte organisaties zijn succesvoller dan organisaties met een struisvogelstrategie (niet kijken is niet het gevaar wegnemen!).

Als je je voorbereidt op succes in welk toekomstscenario dan ook, zul je veerkrachtiger en veiliger zijn. Trouwens, de drie toekomstscenario’s van Hines bieden nog steeds veel opties voor jouw organisatie. Laten we eerlijk zijn: verandering is de enige constante. Ben je er klaar voor?

Is kapitalisme echt een probleem? Mensen kunnen het er niet mee eens zijn, maar het huidige (hyper)kapitalistische systeem veroorzaakt problemen die de moderne manier van leven op lange termijn bedreigen. De structuur van het kapitalisme zorgt bijvoorbeeld voor de accumulatie van macht en geld aan de top.

Het veranderen van de mensen die de leiding hebben, het veranderen van maatregelen en maatstaven en zelfs het veranderen van de regels zal het gedrag van het kapitalistische systeem zelf niet veranderen. Het veroorzaakt ook de aantasting van natuurlijke ecosystemen waarvan we afhankelijk zijn voor voedsel en andere hulpbronnen. Er zijn een heleboel factoren die het kapitalisme desintegreren.

Hines bestudeerde de bevindingen van vooraanstaande onderzoekers. Jim Dator noemt vier factoren die het einde van het huidige systeem inluiden: het einde van goedkope energie, uitdagingen voor economische groei, achteruitgang van het milieu en gebrek aan bestuur.

Otto Scharmer laat acht verbanden zien die problemen veroorzaken voor de huidige economische aanpak. Streeck ziet drie langetermijntrends in de trajecten van welvarende landen die problemen veroorzaken.

Paul Mason somt vier zaken op die het neoliberalisme aanvankelijk lieten floreren, maar het nu beginnen te vernietigen. (“Het kapitalisme is een complex adaptief systeem dat de grenzen van zijn aanpassingsvermogen heeft bereikt.”) Bastani verwacht vijf crises in het verschiet.

Zeven drijvende krachten voor verandering

Daarnaast onderzochten Hines en zijn team een heleboel bronnen (op zoek naar signalen, trends en aanjagers van verandering) en spitten ze tientallen boeken door over relevante theorieën (over de donut economie, Degrowth, Post-Growth, sociale ongelijkheid, de lijst gaat maar door).

Ze identificeerden zeven belangrijke aanjagers van verandering die ons huidige kapitalistische systeem ondermijnen:

  1. Verschuivende waarden: van traditioneel naar modern en postmodern (zoeken naar betekenis) en uiteindelijk integraal (een verschil maken)
  2. Versnelling van technologie: snelle toename in verschillende sectoren
  3. Economische ongelijkheid: bedreigingen voor de sociale orde wereldwijd
  4. Economische automatisering: dit vervangt banen
  5. Economische stagnatie: groei vertraagt deels door onvermogen om te betalen
  6. Klimaat en draagkracht: bedreigingen voor het ecosysteem
  7. Politiek “ineffectief links”: ineffectief in het katalyseren van verandering
  8. Klinken deze drijfveren je bekend in de oren? Ze komen mij bekend, urgent en relevant voor. Hines denkt dat de voortdurende verschuiving van moderne waarden naar postmoderne en integrale waarden het tij zal keren. Ik denk dat alle drijfveren (die de huidige poly-crisis weerspiegelen) verandering bespoedigen doordat het huidige pad van de wereld onhoudbaar wordt.

Houston Archetype Techniek

Vervolgens werkt Hines met deze drijfveren en creëert hij scenario’s. Zijn model is de Houston Archetype Techniek (zie afbeelding), gebaseerd op het Three Horizons raamwerk en Jim Dator’s vier archetypische scenario’s van groei, discipline, instorting en transformatie.

(Zie ook mijn eerdere blogpost over Dator)

De drie horizonnen

Horizon Eén (H1) is de basistoekomst van continuïteit, vaak vastgesteld als de komende 3-5 jaar, maar kan langer duren.

Horizon Twee (H2) is de overgangszone van verstoringen naar de basislijn. Het wordt vaak over tien jaar vastgesteld, maar de H2 overgang kan korter of vaker langer duren.

Horizon Drie (H3) is alles voorbij H2; het is het gebied van het volgende nieuwe systeem.

Hines gaat ervan uit dat het huidige kapitalistische systeem misschien nog een decennium de overhand heeft – H1 strekt zich misschien uit tot 2035. Maar het zou kunnen dat het verval sneller gaat of dat het huidige systeem langer meegaat. Laten we uitgaan van 20 jaar transitie in H2, zodat H3, de transformatie, misschien in 2055 werkelijkheid wordt.

Transitiepaden

Het basisscenario beschrijft Horizon 1: “business as usual” dat steeds minder haalbaar wordt zodat we in Horizon 2 belanden. Er zijn twee routes voor deze overgangsperiode.

Via Instorting: De baseline valt in een instortende of zeer disfunctionele staat. Pogingen om het oude systeem te repareren mislukken en het wordt uiteindelijk vervangen. Dit kan heel lang duren.

Via Nieuw Evenwicht: De basislijn wordt uitgedaagd of verstoord en reageert op de uitdaging door de minimaal noodzakelijke veranderingen door te voeren.

Het is hoopgevend dat Hines opmerkt: “Uit ons onderzoek ter ondersteuning van de ontwikkeling van de Houston Archetype Techniek, waarbij historische scenario’s werden bekeken om het veranderingspatroon in domeinen door de tijd heen te traceren, bleek dat veel scenario’s leken te ‘stagneren’ in Ineenstorting. Het gemeenschappelijke pad naar Transformatie liep via Nieuw Evenwicht. Dit verraste het onderzoeksteam, omdat we van tevoren aannamen dat instorting nodig zou kunnen zijn om transformatie te bereiken.” Laten we gaan voor een Nieuw Evenwicht of iets dat we “positieve verandering” kunnen noemen.

Hines presenteert zes scenario’s voor de H2 overgangsperiode (ongeveer 2035-2055): Overshoot, Klassenoorlog en Kwaadaardige AI als instortingsscenario’s.

Nieuwe bronnen van waarde, Samenwerkende deelplatforms en Duurzaamheid als nieuwe evenwichtsscenario’s.

Dit zijn belangrijke scenario’s om te overwegen voor je organisatie en je persoonlijke leven. Hoe zou jij door deze fasen navigeren en veerkrachtig, succesvol en veilig blijven? Lees het boek voor meer informatie – hoewel het nu alleen nog in het Engels beschikbaar is.

Beelden van transformatie

Vervolgens komen we in het tijdperk van transformatie en hopelijk laten we de overgangsturbulentie achter ons. Stel je voor, het is 2055 en alles gaat goed.

Welk toekomstscenario zou jij kiezen?

Circulair gemeengoed. Breidt het concept van duurzaamheid uit om circulaire principes te omarmen als onderdeel van een sociaal, politiek en economisch gemeengoed.

Paradijs voor niet-arbeiders. Een variatie op het socialistische idee van het arbeidersparadijs, maar in de wereld na het kapitalisme werken we niet in betaalde banen om in ons levensonderhoud te voorzien.

Overvloed dankzij technologie. Technologische vooruitgang leidt tot overvloedige rijkdom die het kernprobleem van de verdeling van het kapitalisme oplost.

Een opmerking over de plausibiliteit van de beelden. Vanuit het standpunt van vandaag zullen de meeste beelden van een toekomst van 20 tot 30 jaar schokkend of onrealistisch lijken, maar het zijn beelden van Transformatie! We hebben de neiging om te onderschatten wat er zal gebeuren in de jaren tussen nu en 2050. Het zal wel even duren omdat er een mentaliteits-, waarden- en wereldbeeldverandering nodig is. Naarmate de generaties vorderen gaat die verschuiving plaatsvinden.

Een andere interessante vraag is, hoe komen we daar?

Hervorming: dit houdt ons vast in het kapitalisme, terwijl het kapitalisme niet te repareren is.

Evolutie: de voorkeursbenadering die na verloop van tijd van het bestaande systeem naar een nieuw systeem ombouwt, maar het kan meerdere pogingen vergen om Transformatie te bereiken, dus het kan te langzaam zijn.

Revolutie: de gevaarlijke benadering die zegt dat de enige manier is om “de boel op te blazen” en opnieuw te beginnen.

Maar laten we eerst uitzoeken waar we heen willen voordat we het huidige systeem opblazen. De beelden van Hines zijn een goed begin!

  • Bereidt jouw organisatie zich voor op mogelijke toekomsten?
  • Is jullie leiderschap en organisatiecultuur klaar voor snelle veranderingen?

© Marcella Bremer, 2025

De tijd voor transities is nu. Ben je geïnteresseerd in strategic foresight & futures? Neem contact met me op! We plannen een community voor leiders, consultants, coaches en andere professionals.

Koop Het Positieve Cultuur Boek en ontwikkel een positieve organisatie.

Kijk ook eens naar de volgende online Cultuurverandering Leiderschap workshop! Registratie is open – plaatsen zijn beperkt om interactie en kwaliteit te garanderen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *